понедельник, 16 октября 2017 г.

Ենթամշակույթ-Էմոներ

Սկզբից նկատելի են եղել Ռուսաստանում։Եվ արդեն 90-ականների սկզբերին Ռուսատսանում այդ ենթամշակույթը լայն տարածում ուներ։Տարածվեց 2000-ականներին։Հիմնականում դեռահասներ են և սկսում են երաժշտությունից։Չնայած նրան որ էմո-ենթամշակույթը ստեղծվեց և զարգացավ, որպես պանկ-ռոքի ճյուղ, նրանք շատ իրարից տարբերվում են։Էմոները ագրեսիվ չեն նրանք, ոչ թե ուզում են դիմացինին վնաս պատճառել այլ իրենք իրենց։Ըստ օրենքի էմոն պետք է մի քանի անգամ ինքնասպանության փորձ կատարած լինի։Էմո բացվում է, որպես էմոցիոնալ և նրանց նեղացնելը շատ հեշտ է։Էմոները ագրեսիվ չեն, բայց կարող են իրենց պաշտպանել և մի քանի բախում է եղել հասարակության և էմոների միջև, որտեղ էմոները չեն զիջել։Էմոներին հաճախ են համեմատում գոթերի հետ, բայց նրանք շատ տարբեր են։Էմոների հետ համեմատած նրանք ավելի ագրեսիվ են և, եթե էմոները չեն սիրում իրենք իրենց, ապա գոթերը չեն սիրում հասարակությանը։Բայց մի քանի բանով նրանք նման են, օրինակ՝սև գույն հագնվելով, մահվան հետ կապ ունենալով և միանման ճյուղով։Երկու ենթամշակույթներն էլ ստեղծվել են նույն ճյուղից՝ պանք ռոքից։

Նրանք հիմնականում հագնում են մեկ համար փոքր կոշիկ, որպեսզի նրանց ոտքը միշտ ցավի, որպեսզի հիշեն կյանքի ցավերի մասին։

Նրանց մազերը հիմնականում լինում են երկար՝ մինչև դունչ, սև, մի աչքը փակող։Հաճախ տղաները ծակում են իրենց ականջները։Գցում են ռուկզյակներ տարբեր սմայլիկներով և կրում տարբեր նշան ունեցող վզնոցներ։

Էմոները հիմնականում հագնում են երկու գույնի շորեր՝ սև և վարդագույն։Հիմնականում, եթե գերակշռող գույնը սևն է ուրեմն նա չի սիրում իր կյանքը և նրա համար իր կյանքը վատն է հետևաբար,եթե գերակշռում է վարդագույնը ուրեմն նրա համար իր կյանքը ավելի պայծառ է։



Էմոները հայաստանում

Էմոնրեը հայաստանում մոտավորպես շուրջ երկու հարյուր հոգի են։Հաճախ հավաքվում էին մանկական երկաթուղիում մինչև բախվեցին հասարակության հետ։

2010 թվականին Երևանում ոստիկանները սկսեցին բերման ենթարկել էմոներին կամ նրանց ում կասկածում էին էմո լինելու մեջ, որովհետև մտածում էին, թե նրանք երիտասարդությանն են փչացնում և զարգացնում են ինքնասպանությունը։